Vrijdagmiddag, de dag voor het weekend start.
Heerlijk, maar er zijn ook nog wat verplichtingen.
Verplichtingen is een woord met behoorlijk wat definitie.
Het komt van het woord plicht, een taak die je op je neemt of opgelegd hebt gekregen.

We hebben te maken met sociale verplichtingen, zakelijke verplichtingen, contractuele verplichtingen.
Je ouders die op leeftijd zijn helpen met wat administratie, schilderen bij je (klein)kinderen, een collega bij staan tijdens zijn verhuizing.
Er huist in het woord verplichting, iets van moeten, er wordt iets van je verwacht, je kan het niet maken om het niet te doen.

Of verplicht je jezelf?
Niemand kan jou verplichten iets te doen waar je je niet prettig bij voelt of je niet aanstaat.

Dat er ook verplichtingen zijn waar je totaal geen zin in hebt, bestaan natuurlijk wel.
Maar ook deze geef je zelf dit etiketje.

Vandaag zijn wij uitgenodigd voor een zakelijke borrel omdat wij als medesponsors de organisatie de vrijheid geven om een heel weekend iets moois neer te zetten.
Zo hebben wij iedere week of zelfs een paar keer in de week wel een uitnodiging van het een of ander.
Beide ondernemend vanuit een hele andere invalshoek dus ook verschillende uitnodigingen.
Sommige zie ik als een verplichting.
Het mooie van verplichtingen is eigenlijk dat jij zelf bepaalt of je in gaat op deze uitnodigingen en het dus een verplichting maakt of wel een gezellig uitje.
Je krijgt een uitnodiging en daar gaat een vraag mee gepaard en daar kan je twee antwoorden op geven.
Ja of Nee? En nee is natuurlijk ook een antwoord.

Vaak worden wij gestuurd door onze gedachten.

• Laat ik maar gaan want ze verwachten dat ik kom.
• Misschien hou ik er wel een leuke opdracht aan over.
• De mensen toch weer even herinneren dat wij als bedrijf in de buurt zitten.

En ga zo maar door,…

Mooiste zou zijn dat we aan onszelf vragen?
Vind je het leuk om te gaan? Ja of Nee?
We worden iedere dag aan onze verplichtingen gehouden of wel we moeten er aan voldoen.
De kliko moet aan de straat anders wordt deze niet geleegd.
De tandarts bellen dat het weer tijd is voor een controle.
Maandelijkse lasten die vragen om betalingen.
Iedere dag met een big smile dienstverlenend bezig zijn als dat je job is.
Je bed verschonen.
De auto naar de garage voor de APK.
Zakgeld voor de kinderen klaarleggen.

Allemaal verplichtingen die er zo zoetjesaan insluipen.
Tuurlijk zijn er weleens van die momenten dat je jezelf over de streep moet trekken wanneer je eigenlijk een nee voelt.
Maar kijk dan eens reëel naar die verplichting.

Laat het niet de overhand krijgen. Ga niet altijd je verplichtingen vervullen omdat je denkt dat die ander dat van je verwacht.
Nu rijst de vraag al tijdens dit lezen van ja,…je hebt mooi praten maar wat zeg ik dan als ik niet de behoefte heb om aan deze verplichting van receptie, borrel, feestje, diner etc te voldoen.
Allerhande antwoorden zijn mogelijk maar er is er maar 1 die het meest eerlijk is.
En dat antwoord ligt bij jezelf.

Verzin geen leugentjes, draaierijen of vreemde excuses. Het woord -Nee- is ook een antwoord.
Dus om even weer terug te komen op onze borrel.
Mijn partner gaat toch even en maakt het niet laat omdat hij daar geen behoefte aan heeft maar hij heeft hier so far wel een goed gevoel bij.
En ik heb besloten niet te gaan.
Ik heb de beslissing genomen om geen gevolg te geven aan deze verplichting omdat ik mijn tijd graag anders wil invullen.
Niet met een schuldgevoel of what so ever, nee gewoon besloten dat ik niet naar de borrel ga.

© Marnie Krom